Það vitum við vel

Ég hef unnið í sambýli fyrir örykja í sex ár, og ég hef aldrei venjast hvað skortur á fé sé mikið. Eins og annars staðar í heilbrigðiskerfinu er það líka mannekla hjá okkur, vinnan er mikið og laun léleg. Samt er fólkið sem ég vinna hjá það harðduglegasta, samúðarfullasta fólk sem ég átti ánægjan til að kynnast. Við gerum það sem við getum. En við þurfum hjálp.

Það er ekki nóg að segja að okkur þykir vænt um örykja. Endalaust blaðra gerir ekki neitt. Við þurfum að sanna það. Við þurfum að endurnýja sambýliskerfinu, hús eftir hús, og sjá hvað vantað er, punktur. 

Okkar samfélag er aðeins eins árangursríkt og við förum með okkar "gleymdum fólki". 

30% með gömul tæki

Ágætis byrjun

Ég myndi líka skora á borgarstjórnina að sjá innflytjendastefnun VG varðandi skólamál, þar sem stendur meðal annars:

1) Brýnt er að skólar og skólayfirvöld setji sér fjölmenningarstefnu þar sem hlutverk og staða móðurmáls er sérstaklega skilgreind. Þá er brýnt að skilgreina með hvaða hætti komið verður til móts við móðurmálsmenntun jafnt utan sem innan skóla eftir aðstæðum hverju sinni.

2) Efla skal menntun kennara til að þeir hafi staðgóða þekkingu til að sinna fjölmenningarlegri kennslu.

3) Efla skal færni kennara til að kenna íslensku sem annað mál á öllum skólastigum og innan fullorðinsfræðslu.

4) Veita þarf fjármagni til námsefnisgerðar á öllum skólastigum.

5) Efla þarf rannsóknir á sviði tvítyngis og hlúa að þeirri þekkingu sem þegar er til staðar.

6) Efla skal úrræði til að greina sértækan námsvanda erlendra nemenda. Gera þarf greinarmun á mállegri stöðu nemanda og þekkingu á námsefni. Tryggja þarf að þeir fái sérkennslu eða njóti annarra úrræða til jafns við innfædda nemendur sem eiga við námsörðugleika að stríða.

7) Flétta skal fjölmenningarfræðslu, trúarbragðafræðslu, siðfræði og fræðslu um fordóma inn í kennslu á öllum skólastigum.

8) Tryggja þarf fjármagn til íslenskukennslu á öllum skólastigum.

Stefnumótum í málefnum barna af erlendum uppruna samþykkt

Nú byrjar ballið

Það er af sjálfsögu fínt mál að ríkistjórnin einbeina sig á fækkun á biðlistum. Og það er rétt hjá Jóhönnu að þetta er "spurning um aukið fjármagn", af því "það þarf að setja aukið fjármagn í þetta til að ná niður biðlistunum." Ég bara vona að það þýðir ekki einkarekin heilbrigðisþjónusta. Eftir 27 ár í Bandríkjanum á ég ofnæmi með hugmyndina.

Já, mér hefur verið sagt að einkarekstri myndi bara bæta þjónustuna, og að ameríska heilbrigðiskerfið er ekki fyrirmynd Íslands í heilbrigðismálum, sem er gott að vita. Sem Health Care Finance News segir:

An update to an ongoing study of nations' performances in several areas of healthcare released Tuesday again has ranked the United States dead last among Australia, New Zealand, Germany, the United Kingdom and Canada. . . While all of the nations involved in the report could improve their healthcare systems, the report said, the other nations spend considerably less than the United States on healthcare per capita and as a percent of their gross domestic products. . . Additionally, more than two-fifths of lower-income Americans reportedly avoided needed care in the past year because of financial concerns.

Eyða meira, fá minna, og þjónusta er alls ekki óháð efnahag - fínt! 

Vonandi skulum við finna annað leið.

Fækkun á biðlistum forgangsatriði í aðgerðaáætlun í þágu barna og unglinga

Í hvaða landi búum við?

Ég á erfitt með að trúa að það sé bráðnauðsynlegt fyrir 63-manna alþing að fækka eða sameina ráðuneytum. Það væri gott að sjá kerfinu einfaldað, af sjálfsögu, en liggur sameinun svo mikið á að við þurfum að gefa einn maður mátturinn til að sameina ráðuneyti án lagabreytingar? Hver er áhættan með því að láta þingmönnum kjósa um það?

Biddu, hér kemur svar:

Benti forsætisráðherra á að þetta hefði verið sá háttur sem hafður hefði verið á í Danmörku.

Já, auðvitað! Þegar það er ekki hægt að gefa fullnægandi svar við spurning, "Af hverju eigum við gera það?", bendu bara á Danmörku.

Er Ísland ekki sjálfstætt land? Eigum við ekki taka ákvörðun byggt á íslenskri ástæðu? Af sjálfsögu. "Þau gera það í Danmörku" er ekkert svar. Við eigum betra skilið.

Til hvers þá?

Ég tel hvalveiðar ekki góð viðskipti - mjög fáir hafa áhuga á að kaupa "vörur" okkar, hérlendis og erlendis, og það gæti skaðað viðskipti annarra í kringum okkar. Reyndar er það alltof hægt:

Tvöhundruð afbókanir í ferðaþjónustu gætu eytt hagnaði af sölu hvalkjöts, segir rekstrarráðgjafi sem kynnti skýrslu um efnahagsleg áhrif hvalveiða í morgun. Þar kemur fram að hvalveiðar eru líklegri til að valda íslensku efnahagslífi skaða en ábata.

Þannig að mjög fáir kaupa hvalkjöt hérlendis, ekki einu sinni Japan á áhuga á að kaupa hvalkjöt okkar, og núna gætu tvöhundruð afbókanir (og ekki gleyma að ferðaþjónustan er eitt stærsta iðnaður landsins) eytt hagnaði af sölu hvalkjöts.

Til hvers þá? Bara af því?

Annað sem mér fannst athyglisvert, sem var í MBL:

Japanska tillagan var á hinn bóginn felld. 'Þeir voru að óska eftir kvóta fyrir strandhéruð í Japan þar sem hvalveiðar hafa verið stundaðar í aldaraðir,' segir Stefán [Ásmundsson, fulltrúi Íslands á ársfundi Alþjóðahvalveiðiráðsins]. Þessar veiðar væru að því leyti algjörlega sambærilegar við frumbyggjaveiðarnar í hinum löndunum fjórum. Hvalveiðar Japana teldust á hinn bóginn ekki vera svokallaðar sjálfsþurftarveiðar frumbyggja en á hinn bóginn yrði að líta til þess að ekki væri að öllu leyti um það að ræða í hinum löndunum heldur.

Það er greinalega enginn um "sjálfsþurftarveiðar" að ræða hérlendis heldur.

Eitt sem ég vildi líka benda ykkur á var athugasemd sem ég fekk varðandi Paul Watson, þar sem stendur m. a.:

Hugsaðu þér, það væri hægt að fæða svöngu börnin í Afríku með hvalkjöti. Hvaða rétt höfum ég og þú "ríkir" vesturlandabúar til þess að neita sveltandi fólki um mat? Ein meðal Hrefna gefur af sér nægilegt kjöt til þess að halda lífinu í 50 manna þorpi í mánuð. Afhverju ekki að gera hjartnæma bíómynd um það. "Save the starving children instead of fat Willie"

bara smá pæling fyrir okkur íslendinga og aðra til þess að hafa í huga.

Ég vildi gjarnan að vita hvað ykkur finnst um þetta hugmynd. Væri það ekki skynsamlegri að nota hluti af peningum sem við fengum í hraustlegum ferðaþjónustu okkar til að kaupa mat handa sveltandi fólki sem þarf ekki að vera í kælingu, frekar en að eyða peninga í "viðskiptum" sem skaðar efnahagslíf Íslands?

Í annað mál, ég á erfitt með að finna upp ný spurning vikunnar. Tillögur?

Studdum alla hvalveiðikvóta

Flott hjá ASÍ

Ég er alltaf ánægður að sjá verkalýðshreyfing vernda réttindi starfsfólk Íslands. Kynferðislegri áreitni er alvaralegt mál sem er ekki hægt að vísa bara á bug. Sanngjörn rannsókn er mikilvæg. Reyndar vildi ég gjarnan að sjá að við eflum eftirlit með atvinnurekendum til að tryggja launakjör og atvinnuréttindi allra landsmanna, hvort þau séu innfæddir eða nýkomnir. Tel það sjálfsagt mál sem væri gott fyrir landið allt.

Vilja upplýsingar um aðgerðir gegn kynferðislegri áreitni

Reykingar kvaddur

Ég játa að ég sé einn af þeim fyrrverandi reykingafólki sem þolir ekki reykingar. En þegar ég reykti var ég alltaf með meðvitund í að reykingar er ekki jafnréttismál, það er ekki viðskiptamál heldur - það er hreint heilbrigðismál. Reykur frá tóbaks er krabbameinsvaldandi efni, punktur. Það er kannski auðvelt að líta á sígarettur sem hluti af menning, eitthvað svo hverdags að bjór eða kaffi án sígaretta er næstum því óhugsandi, og að banna reykingar er einhvers konar "menningarfasísmi". En horfum á reykingar í samhengi með öðrum krabbameinsvaldandi efnum. Asbest, til dæmis.

Segjum að mér finnst það afar slappandi að vera heima hjá mér og taka asbest í nefið. Ég tek asbest í nefið með kaffinu í morgnana, með bjór um kvöldin, og allt það. Já, ég er fífl. En ég er fífl sem er aðeins að særa sjálfan sig. En hvað væri ég ef ég fór í út barinn, eða veitingahúsi, og henti asbestduft út um allt, þar sem fólk hefði ekki aðra valkosti en að anda þessi krabbameinsvaldandi efni, eða fara?

Annað dæmi: fólk sem þarf að vinna með krabbameinsvaldandi efnum - hvort það sé sesíum, asbest, vökvi sem er notaði í málmsmíði, og svo framvegis - er vernduð samkvæmt lögin. Hvað ef ég væri forstjóri fyrirtækisins þar sem vinnufólkið mitt var í hreint og stöðugt viðkoma með krabbameinsvaldandi efnum, og ég svaraði gagnrýni með því að segja að þetta fólk megi alltaf vinna annars staðar?

Þegar horft er á reykingar fyrir það sem það einfaldlega er, reykingabann er löngu tímabært.

Reykingabann á skemmtistöðum gæti skilið milli feigs og ófeigs

Hver eru rökin?

Yfirleitt, þegar ríkistjórn tekur ákvörðun, það er ástæðan fyrir því. En þegar þessi ríkistjórn tilkynnt að hún ætlar að fresta því til ársins 2009 að Búlgarar og Rúmenar geti komið til landsins og unnið eins og aðrir íbúar Evrópusambandsins og EES-svæðisins, sagði ráðherra velferðamála Jóhanna Sigurðardóttir í Blaðinu:

"Við erum að nýta okkar þetta frestunarákvæði, en þeir hafa heimil til að koma hingað í gegnum þjónustusamninga og starfsmannaleigur."

Það sama og að segja, "Við erum að gera þetta," og ekkert meir. En það sem vakti athygli mitt var þegar hún bætt við:

"Við höfum svigrúm til að fresta þessu til lengri tíma, eða til 2014. En við munum endurmeta stöðuna fyrir þann tíma og getum þá athugað hvort ástæða sé til þess að nýta frestinn enn frekar."

Ég vildi gjarnan að vita hvernig ástandið er núna að það sé góð hugmynd að vera með þessi hindrun. Er það ekki rósaleg mannekla í heilbrigðiskerfinu og í skólanum? Er atvinnuleysi ekki sílækkandi? Sparaði ekki meðalheimilinu 123 þúsund krónur á síðasta ári vegna þátttaka útlendinga á íslenskum vinnumarkaði? Í hvaða ástand erum við að búa í að það sé góð hugmynd að koma í veg fyrir þá sem vilja að koma hingað?

Já, ég veit - við vorum með slík frestun þegar ný lönd fóru inn í ESB í fyrra. En þetta er ekki svar við spurningin, "af hverju gerum við það núna?"

Og ég veit það líka að fólk frá Rúmeníu og Búlgaríu megi koma hingað  í gegnum þjónustusamninga. En hér er staðreynd: þá sem hingað koma frá ESB þurfa að finna starf innan 6 mánaður eða fara. Hver er þá áhættan? Af hverju erum við að segja við Rúmenum og Búlgörum að þau mega ekki nýta réttindi sín sem ESB-ríkisborgarar?

Okkar efnahagsástand vantar fleiri fólk. Tilgangslaus frestun gerir ekki neitt sérstak fyrir Ísland.

Heimildarákvæði beitt gegn Rúmenum og Búlgörum

Framtíð Íslands

Maður getur ekki verið annað en stoltur að sjá krakkar sem eru ekki einu sinni komnir í menntaskólan taka þátt í samfélagsmálinu. Sérstaklega þegar það er um strætó að ræða. Eins og ég hef sagt, bílaumferð í Reykjavík er hræðilegt, sérstaklega þegar horft er á að 75% svifryks er af völdum umferðar, er síhækkandi, og flestir keyra bíl sinn innan eina kílometra. Við þurfum að gefa fólki raunhæfir valkosti - leggja fleiri göngu- og reiðhjólastíga í borginni, til dæmis, á meðan við takmörkum notkun á tilgangslausum nagladekkjum, lækkum hámarkshraðann, og stýrum bílaumferðinni frá helstu íbúasvæðunum. Og ég tel líka að krakkanir á góður punktur með því að halda fram að ef Strætó væri ódýrara þá mundi miklu fleiri ferðast með Strætó. Sjá til dæmis hvað gerðist á Akureyri:

"Það er ókeypis í strætó á Akureyri og hefur notkunin aukist um 60 prósent í kjölfarið."

En auðvitað kemur spurningin: hvaðan kemur peningan? Það er ein hugmynd sem ég fékk um daginn.

Það er eitt sem ég tók eftir hér á Íslandi að það er auglýsingapláss í loftinu á strætisvögnum - í Baltimore er loftið á strætisvögnum alltaf fullt af auglýsingum, en ég hef ekki séð svoleiðis hér. Ef auglýnsingapláss í loftinu á alla strætisvagnana væri til sölu, það myndi örruglega hjálpar mikið. Þá ef nokkra leiðir væri ókeypis myndu fleiri nýta sér þessar leiðir - og margir sölumenn gætir bendir á Akureyri sem dæmi um hversu sýnalegt svona auglýsingar væru. Þessar auglýsinar væru góð tekjulind fyrir fyrirtækið og gæti hjálpað til við að lækka kostnað.

Bara pæling. En kannski væri það góð hugmynd að spyrja krökkunum næst hvað við eigum að gera með kosningakerfinu . . .

„Kostnaður við strætósamgöngur myndi skila sér í umhverfis- og slysavernd"

Á Útvarp fyrir íbúa af erlendum uppruna í kvöld

Í kvöld á kl. 18:00 verður ég kominn aftur á útvarp fyrir íbúa af erlendum uppruna, FM 97,2.  Útsendingar tekur til höfuðborgsvæðisins. Ég hlakka mikið til að taka þátt í þetta verkefni aftur, og vona að skemmta ykkur vel. Heyrumst þá!