Flott hjá Tatjönu

Tatjana Latinovic, formaður Samtaka kvenna af erlendum uppruna, skrifaði frábær grein sem birtast var í Fréttablaðinu í gær, þar sem stendur m.a.:

Er ég sú eina sem ekki skilur eftir lestur fréttarinnar hvernig hugarfar útlenskra glæpamanna er öðruvísi en íslenskra nauðgara? Leikur grunur á að þessar nauðganir séu þáttur í skipulagðri starfsemi sem er að festa rótum hér á landi? Bera íslenskir nauðgarar meiri virðingu fyrir sínum fórnarlömbum en útlenskir sálufélagar þeirra? Er skárra að vera nauðgað af Íslendingi en útlendingi?

Þetta er nú málið. Enginn er að taka upp hanskann fyrir glæpumenni - en hræðsluáróður í garð útlendinga er hættalegast fyrir útlendingum sjálfum.  Þá er venjulegt fólk, sem er bara að halda áfram með sitt venjulegt líf, lokuð undir skuggi vafsins. Það sáir fordómum, þar sem fleiri Íslendingar eru farnir að treysta ekki útlendingar, og fleiri útlendingar eru farnir að halda að allir Íslendingar hugsa illa um innflytjenda. 

 

Athugasemdir

[Alexander Kristófer Gústafsson, 22.11.2007 kl. 11:31]

Svo er ritskoðun málið?

[Gísli Friðrik Ágústsson (IP-tala skráð) 22.11.2007 kl. 11:52]

Það er nú málið að fjölmiðlasnápum finnst ekkert ljúfara en að blása upp frétt ef orðin útlendingur og nauðgun koma við sögu. Ekki misskilja mig, auðvitað á slíkt erindi við fréttamiðla, en hvað ætli margar nauðganir eigi sér stað af hendi ,,innlendinga" án þess að þær komi fram í fréttadagsljósið?

Maður er nú ekkert viss um að útlenskir karlar nauðgi eitthvað meira eða harkalegar en við íslenskir karlmenn, en fólk heldur það sjálfsagt...

[Gísli Friðrik Ágústsson (IP-tala skráð) 22.11.2007 kl. 11:53]

Til hamingju annars með jómfrúarræðuna.

[Anna Benkovic Mikaelsdóttir, 22.11.2007 kl. 12:30]

Tek undir orð Tatjönu um að það sé lágmark að fjölmiðlar vinni fréttir vel og fari rétt með tölur og staðreyndir í svo viðkvæmum málum!

[Paul Nikolov, 22.11.2007 kl. 15:34]

Værir þú á móti því að takmarka árlegan fjölda innflytjenda við getu og vilja þjóðarinnar?

Það er enginn ástæðan til þess. Lögin krefjast nú þegar að þá sem hingað koma frá utan EES þarf að finna starf áður en þau hingað koma, og að starfið sé starf sem enginn Íslendingar vill gera eða getur gert, á meðan þá sem hingað koma frá ESB þarf að finna starf innan 6 mánuði eða fara á brot. Og auðvitað sjáum við árangurinn, þar sem atvinnuleysi mælast nú við 0,8%

Oft hef ég heyrt talað um atvinnurekendur sem borga erlend starfsfólk sitt minna en laun sem íslensk verkamenn fá. Það er auðvitað enginn sem krefst þess að fá borgað minna en kjárasamingurinn leyfir! Þannig að það besta leið til að tryggja að erlendir starfsmenn þekkja atvinnuréttindi sín er að afhenda atvinnuleyfi til einstaklings í stað atvinnurekenda. Þannig getum við afhent líka upplýsingar um atvinnuréttindi sínum um leið að erlendir verkamenn fá atvinnuleyfi sitt. 

Það er líka mikilvægt að hafa í huga að langflestir af þá sem hingað koma eru hér í tímabundin hátt. Af þeim sem ætla að vera, samkvæmt tölur frá dómsmálaráðuneytinu, aðeins 45% myndi sækja um ríkisborgarirétt. Og hver veit hvaða hlutfall af þessu 45% myndi fá það.

Þannig að, í stutt máli, ég sé enginn ástæðan til þess að takmarka neinu - lögin og markaðinn gera það nú þegar, án þess að segja upp EES samningurinn.